Witaj w Centrum Medycznym Boczna 1 w Kaliszu! Tworzymy nowoczesną przychodnię lekarską, skupiającą najlepszych specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Dbamy, by wizyty przebiegały komfortowo, dlatego gwarantujemy wysokiej klasy sprzęt medyczny, gabinety lekarskie i sale zabiegowe oraz przyjazną atmosferę od momentu rejestracji aż po konsultację z lekarzem.
Centrum Medyczne Boczna 1 udostępnia Pacjentom poradnie: onkologiczną, chirurgii onkologicznej, radioterapii, chirurgii ogólnej, ortopedii, fizjoterapii, kardiologii, diabetologii, psychologii, dietetyki, pracownię USG oraz pracownię endoskopii przewodu pokarmowego. Oferujemy dogodne godziny wizyt.
Dołącz do grona naszych Pacjentów i ciesz się zdrowiem!
Laryngolog specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu chorób okolicy szyi i głowy. Zajmuje się głównie dolegliwościami narządów zmysłów, w tym nosa, uszu, gardła i krtani. W zakresie jego kompetencji jest też leczenie schorzeń jamy ustnej, przełyku, tchawicy, oskrzeli oraz zatok. Laryngolog oferuje opiekę medyczną zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Kiedy trzeba się umówić na wizytę u tego specjalisty? Poniżej przedstawiamy objawy, które wskazują na konieczność konsultacji laryngologicznej.
Wskazania do wizyty u laryngologa
Wizyt u laryngologa nie należy lekceważyć, gdy wystąpią dolegliwości narządów zmysłów oraz okolicy szyi i głowy. Mowa w tym przypadku zarówno o schorzeniach dotyczących dorosłych, jak i małych Pacjentów. Na konsultacje do poradni laryngologicznej w naszym Centrum Medycznym Boczna 1 w Kaliszu warto się wybrać szczególnie w razie nawracających lub przewlekłych objawów, takich jak:
Wśród innych wskazań wymienia się również m.in. zaburzenia słuchu. Na badania laryngologiczne należy się umówić w przypadku niedosłuchu, szumów usznych, uczucia zatkania czy też nietypowych wydzielin z uszu. Z laryngologiem dobrze jest również skonsultować objawy bezdechu sennego czy też uporczywego chrapania. Nie należy bagatelizować także powiększonych węzłów chłonnych. W przypadku zauważenia bądź wyczucia obrzęków lub guzków w obrębie głowy i szyi wizyta w poradni laryngologicznej bywa koniecznością.
Cukrzyca ciążowa oznacza tymczasowy stan podwyższonego stężenia glukozy we krwi, który występuje wyłącznie u przyszłych mam. Tzw. hiperglikemia pojawia się w ich przypadku po raz pierwszy dopiero po zajściu w ciążę. Jej objawy ujawniają się najczęściej między 24. a 28. tygodniem ciąży. Za główną przyczynę nietolerancji węglowodanów uznaje się zaburzenie funkcjonowania gospodarki hormonalnej. Niemniej niektóre ciężarne mogą być bardziej narażone na jej wystąpienie m.in. ze względu na predyspozycje genetyczne, nadwagę czy wcześniejsze problemy z podwyższonym poziomem cukru we krwi lub nadciśnieniem tętniczym. Ryzyko zachorowania na cukrzycę ciążową wzrasta też wraz z wiekiem oraz przy każdej kolejnej ciąży.
Jak rozpoznać cukrzycę ciążową?
Najskuteczniejszym sposobem na zdiagnozowanie cukrzycy ciążowej są badania laboratoryjne. Ich wykonanie ma bardzo duże znaczenie zwłaszcza dlatego, że nietolerancja węglowodanów często nie daje żadnych niepokojących objawów. Wśród symptomów, które mogą wskazywać na cukrzycę ciążową, ale nie zawsze występują, wymienia się m.in. częste oddawanie moczu, napady głodu, senność czy mdłości. Łatwo można je jednak pomylić z ciążowymi dolegliwościami, przez co niewiele kobiet łączy je z objawami hiperglikemii.
Dlaczego nieleczona cukrzyca ciążowa może być groźna?
Niezdiagnozowana i nieleczona cukrzyca ciążowa może być groźna zarówno dla zdrowia matki, jak i nienarodzonego dziecka. Zwiększa ryzyko powikłań okołoporodowych, a nawet może być przyczyną poronienia lub wcześniejszego porodu. Przy zbyt wysokim stężeniu cukru we krwi matki istnieje większe ryzyko wystąpienia wad rozwojowych u płodu. Co więcej, u dziecka może wystąpić tzw. makrosomia, czyli zaburzenie objawiające się zbyt dużą wagą noworodka. Problemem bywa także wystąpienie hiperglikemii u dziecka. Przekazanie przez matkę zbyt dużych ilości glukozy dziecku zwykle skutkuje nadprodukcją insuliny przez jego trzustkę. To w konsekwencji m.in. zwiększa u niego ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2.
Echo serca to inaczej echokardiografia lub USG serca. To rodzaj nieinwazyjnego badania obrazowego, w którym wykorzystuje się fale ultradźwiękowe. Echokardiografię wykonuje się po to, by ocenić prawidłowość pracy serca oraz zdiagnozować ewentualne wady anatomiczne tego narządu. Jej celem jest też diagnoza chorób układu krążenia na podstawie oceny przepływu krwi w jamach serca i naczyniach krwionośnych. O wskazaniach do tego badania oraz o tym, w jaki sposób przebiega, piszemy w dzisiejszym artykule.
Wskazania do wykonania echo serca mogą być różne. W pierwszej kolejności wiążą się z podejrzeniami co do nieprawidłowej pracy serca, jego wad wrodzonych lub schorzeń układu krążenia. Badanie to zleca się Pacjentom, którzy skarżą się na bóle w klatce piersiowej, duszności, zaburzenia rytmu serca czy też częste omdlenia. W celach profilaktycznych echo serca wykonuje się także u osób, które chorują na nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową lub zakrzepowo-zatorową. USG serca jest też jednym z podstawowych badań, które przeprowadza się u osób po przebytych zawałach serca lub udarach.
USG serca dzieli się na badanie przezklatkowe lub przezprzełykowe. To pierwsze wykonuje się znacznie częściej. Jest badaniem całkowicie bezbolesnym. Może być zlecane zarówno dorosłym, w tym kobietom w ciąży, jak i dzieciom. Nie wymaga od Pacjenta szczególnego przygotowania. Wyjątkiem jest echokardiografia przezprzełykowa, którą wykonuje się na czczo lub tzw. echokardiografia obciążeniowa. Niekiedy wymaga ona zażycia specjalnych leków lub przeprowadzana jest podczas wysiłku fizycznego Pacjenta.
Echo serca, które zleca się najczęściej, czyli echo serca przezklatkowe polega na przyłożeniu do klatki piersiowej Pacjenta specjalnej głowicy urządzenia, które emituje fale ultradźwiękowe. W czasie badania Pacjent nic nie musi robić. Wystarczy, że leży na lewym boku z lewą ręką ułożoną nad głową. Kardiolog z kolei po nałożeniu specjalnego żelu na głowicę urządzenia delikatnie przesuwa ją po torsie badanego. W ten sposób w czasie rzeczywistym uzyskuje obraz serca na monitorze.
Znamiona i pieprzyki ma każdy człowiek. Pojawiają się w różnych miejscach na ciele i często różnią się między sobą kształtem oraz barwą. Zazwyczaj nie przywiązuje się do nich większej uwagi, aż do czasu, gdy nie zmienią wyglądu. Czy takie myślenie jest jednak słuszne? Nie do końca. Niezmienny wygląd pieprzyka jedynie w teorii nie daje powodów do obaw. W praktyce jednak warto zyskać pewność, że znamię rzeczywiście nie jest groźne. W tym celu należy udać się do dermatologa na badanie dermatoskopowe. Dlaczego trzeba regularnie je wykonywać? Na to pytanie odpowiadamy w dzisiejszym artykule.
Dlaczego nie warto lekceważyć zmian skórnych?
Większość znamion barwnikowych na skórze nie jest groźna. To fakt. Niestety, wśród nich mogą się znaleźć takie, z których może rozwinąć się czerniak, czyli złośliwy nowotwór skóry. Czerniak rozwija się stosunkowo szybko, ale w pierwszym stadium rozwoju niekiedy nie daje żadnych zauważalnych gołym okiem objawów. Warto jednak pamiętać, że jest on w pełni uleczalny tylko wtedy, gdy zostanie wcześnie wykryty. Wczesną diagnozę czerniaka umożliwiają właśnie badania dermatoskopowe. Kiedy się na nie zapisać? Znamiona warto badać regularnie, przynajmniej raz w roku. Wyjątkiem są osoby z grupy ryzyka, które badanie dermatoskopowe powinny wykonywać częściej, raz na pół roku lub raz na kwartał, w zależności od zaleceń lekarza.
Do osób z grupy ryzyka można zaliczyć np. tych, u których w rodzinie wystąpił taki nowotwór lub też sami wcześniej mieli z nim do czynienia. Za czynniki ryzyka uznaje się też jasną karnację lub częste opalanie się. Niezwłocznie na wizytę u dermatologa np. w naszym Centrum Medycznym Boczna 1 w Kaliszu powinni się też umówić ci, którzy zauważyli nową zmianę o niesymetrycznym kształcie lub dostrzegli niepokojące zmiany w obrębie istniejącego od dawna pieprzyka. Do takich zaliczyć można:
Hashimoto to inaczej przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy. Tę chorobę zalicza się do grupy chorób autoimmunologicznych, które w wyniku nieprawidłowo funkcjonującego układu odpornościowego atakują komórki i tkanki własnego organizmu, w tym przypadku tarczycy. W wyniku zaburzeń pracy układu odpornościowego gruczoł nie produkuje wystarczającej ilości hormonów, a to z kolei negatywnie wpływa na ogólny stan zdrowia i powoduje uciążliwe objawy.
Przewlekłe zapalenie tarczycy uznaje się za jedną z przyczyn jej niedoczynności. Zaburzona praca gospodarki hormonalnej objawia się różnymi dolegliwościami. Symptomy, które mogą pojawi
się wraz z niedostateczną produkcją hormonów, nie zawsze jednoznacznie wskazują na Hashimoto. Objawy takie jak: zmęczenie organizmu, senność, kłopoty z koncentracją, obfite miesiączki, bóle mięśni i stawów, wysoki cholesterol, wypadanie włosów czy też suchość skóry można łączyć z wieloma innymi chorobami, niekoniecznie z przewlekłym zapaleniem tarczycy. Co więcej, w niektórych przypadkach Hashimoto przebiega całkowicie bezobjawowo, przez co postawienie trafnej diagnozy bywa jeszcze trudniejsze.
Hashimoto diagnozuje się poprzez szczegółowe badania, w tym przede wszystkim poprzez:
Endokrynolog niekiedy może też wstępnie zdiagnozować Hashimoto podczas badania fizykalnego. Objawem wskazującym na tę chorobę jest m.in. wyczuwalny na szyi Pacjenta powiększony gruczoł tarczycy. Niemniej nawet po przeprowadzonym badaniu fizykalnym konieczne jest przeprowadzenie wyżej wymienionych badań diagnostycznych. Tylko ich wykonanie da pewność, że Pacjent rzeczywiście zmaga się z przewlekłym zapaleniem tarczycy. Takie badania w Kaliszu można wykonać w Centrum Medycznym Boczna 1.
Przewlekłe zapalenie tarczycy to choroba, której przyczyny wciąż nie są do końca znane. Z tego powodu rozwiązania współczesnej medycyny nie są w stanie całkowicie wyeliminować tego problemu. Leczenie Hashimoto polega więc na łagodzeniu objawów tej choroby. W tym celu Pacjentom przepisuje się leki, które uzupełniają niedobory hormonalne. Wśród nich znaleźć można preparaty z lewotyroksyną. Poza leczeniem farmakologicznym równie ważne znaczenie ma indywidualnie dobrana dieta. Podstawowe zasady żywieniowe Pacjentów zmagających się z przewlekłym zapaleniem tarczycy powinny uwzględniać m.in.
Badania profilaktyczne mogą uratować życie. To fakt, o którym powinien pamiętać każdy. Ich regularne wykonywanie pozwala na bieżąco monitorować stan zdrowia. Rozpoznanie chorób, takich jak np. nadciśnienie czy tarczyca pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia, zanim uciążliwe objawy zdominują życiem Pacjentów. Badania kontrolne dają też możliwość wczesnego wykrycia nowotworów, co daje szansę całkowitego wyleczenia. Jakie badania profilaktyczne należy uwzględnić w swoim rocznym kalendarzu? Przedstawiamy listę tych, które powinno się wykonywać przynajmniej raz w roku.
Wśród badań, które powinno się wykonywać przynajmniej raz w roku, należy wymienić:
Morfologia to proste badanie, które polega na pobraniu nieznacznej ilości krwi do analizy. Na podstawie jej składu oraz liczebności czerwonych i białych krwinek można rozpoznać wiele zmian w organizmie, w tym m.in. toczący się stan zapalny oraz anemię. Oprócz ogólnej kondycji organizmu morfologia pozwala też zweryfikować niedobory witamin i składników mineralnych. Interpretacja otrzymanych wyników może być również podstawą do zlecenia dalszych, szczegółowych badań diagnostycznych.
Pomiar stężenia glukozy we krwi ma kluczowe znaczenie w profilaktyce i rozpoznawaniu cukrzycy. Badanie to przynajmniej raz w roku powinny wykonywać osoby z grupy ryzyka, w tym m.in. osoby otyłe lub genetycznie obciążone ryzykiem zachorowania na tę chorobę.
Badanie profilu lipidowego również wykonuje się na podstawie analizy próbki krwi. Jego celem jest weryfikacja poziomu stężenia cholesterolu we krwi. Odstępstwa od norm zarówno w poziomach frakcji HDL, jak i LDL mogą wskazywać np. na ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego.
Pomiar poziomu TSH można wykonać w trakcie rutynowego badania krwi. Jest to badanie tarczycy, które pozwala zdiagnozować jej niedoczynność lub nadczynność. Warto przy tym pamiętać, że problemy z tarczycą często nie wywołują szczególnych objawów, ale mogą istotnie utrudniać codzienne funkcjonowanie.
Analizę moczu pod względem barwy, pH, przejrzystości oraz obecności np. bakterii lub białka również zalicza się do grupy badań podstawowych. Jej wykonanie przede wszystkim pozwala wykryć choroby nerek i układu moczowego.
Ponadto kobiety każdego roku powinny też mieć wykonaną cytologię. Po 30. roku życia corocznie powinny też profilaktyczne badać piersi.
Mężczyźni w ramach badań kontrolnych, zwłaszcza po 40-45. roku życia do swojego kalendarza powinni wpisać badanie PSA, którego celem jest wczesne zdiagnozowanie raka prostaty.
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach funkcjonalnych. czytaj więcej
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach funkcjonalnych. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
